طبیعت از دیدگاه طب سنتی:
طبیعت گلپر از دیدگاه طب سنتی ایران گرم و خشک در درجه دوم است.
افعال و خواص:
مفتح و جالي و محلل و ملطف و مقاوم سموم آشاميدن آن ذهن را نيكو و حافظه را زياده و نسيان و بلادت و حمق را زائل میگرداند. و فالج و لقوه و استرخا را مفيد و از توابل مستعمله(ادویه) در اغذيه صاحبان اين امراض است.
امراض سینه و معده و غيرها چون غليظ الجرم و دير میماند.
در معده، مخشن معده و مجفف رطوبات و ملطف طعام و تغییر دهنده رایحه دهان و مقوى معده و مقطع بلغم و محلل رياح و انگيزاننده اشتهاى طعام و مقوى هاضمه است.
دافع ضرر اغذيه غليظه و ادويه سميه، مقاوم سموم و طحال و يرقان و استسقا و فواق(سکسکه) بلغمي و عسر البول(سختی در ادرار کردن) بلغمي و مدر بول و حيض و شير و مسخن گرده و روده و محرك باه و رافع درد مفاصل حادث از برودت است.
آشاميدن آن خصوصا محلل آنكه سركه آن را استعمال نمايند زيرا كه استعمال جرم آن جائز نيست در جميع مواضع و سكنجبين.
ضماد آن جهت جذب مواد بظاهر جلد بقوت و با موم روغن جهت خنازير و جراحات و عرق النسا(سیاتیک) و امثال اينها مفید است. با روغن زيتون بجهت كمنه(تاری دید) زیر چشم.
طلاى مطبوخ آن با سركه و پوست انار جهت بواسير و بوئيدن آن جهت فواق نافع مضر مثانه مصلح آن تخم خربزه و مضر امعا و مصلح آن صمغ عربي و مضر محرورين و مصلح آن شربت انار و سكنجبين است. مقدار شربت آن تا دو مثقال بدل آن محروث كه اشترغار باشد.
بوزن آن و حلتيت دو دانك و گويند بوزن آن زوفرا است و اين انسب است.
شيخ داؤد انطاكي نوشته كه گويند چون زن بعد از حيض بلافاصله هر روز يك درم تخم انجدان بخورد تا يك هفته مركز آبستن نشود و تخصيص نداده كه سفيد آن باشد يا سياه بيخ آن در افعال قوىتر از سایر اجزاى آن است.
طلاى آن محلل اورام و مانع زياده شدن خنازير و ملتحم زخمها مقدار شربت آن تا نيم مثقال گويند مضر شش و معده و بطئ الهضم و مصلح آن عسل است.