توضیحات

مرزنجوش

نام انگلیسی: Oregano

اسم علمی: Origanum vulgare

نام های دیگر: پونه کوهی، مرزنگوش

مرزنجوش گیاهی چندساله با ساقه های چوبی و متعلق به تیره نعنائیان (Lamiaceae) بوده که در نقاط جنگلی و بیشه زارهای استانهای شمالی کشور از گرگان و مازندران تا آذربایجان شرقی و غربی و همچنین بخش های شمالی کردستان و دامنه های شمالی البرز وجود دارد.

ترکیبات شیمیایی:

در قسمت های مختلف این گیاه، موادی مثل تانن به مقدار ۴ درصد و اسانس به مقدار متغیر ۰/۱۵ تا ۱ درصد گزارش شده است. همچنین فلاونوئیدها، گلیکوزیدها، استرول‌ها، ویتامین‌ها و ترکیبات ترپنوئیدی موجود در اسانس اشاره کرد. یافته‌های اخیر نشان می‌دهد که مواد مؤثره مرزنجوش علاوه بر داشتن خواص ضد‌باکتریایی، ضد‌قارچی، ضد‌ویروسی و ضدسرطانی می‌تواند در بهبود رینوسینوزیت مزمن، کنترل دیابت، جلوگیری از التهاب و بیماری‌های قلبی‌- عروقی نیز مؤثر واقع شود.

اندام مورد مورد استفاده:

برگ و سرشاخه های گلدار

مصارف:

از خواص دارویی ارزشمند مرزنجوش می توان به خاصیت مدر، مقوی معده، مسکن اعصاب، قاعده آور و ملین اشاره کرد. همچنین مرزنجوش ضد باکتری، ضد اسپاسم، اشتها آور، ضد نفخ، خلط آور و گندزدای مجاری تنفسی است و با داشتن تیمول دارای اثراتی شبیه آویشن باغی می باشد.

توجـه: مصرف زیاد از حد دم کرده مرزنجوش و یا دودکردن آن بصورت توتون (مصرف تدخینی) شدیدا قلب را تحریک می کند و به همین ترتیب در استفاده از اسانس آن نیز باید احتیاط کرده وبه مقدار کم مصرف شود.

مرزنجوش علاوه بر خواص درمانی به دلیل داشتن طعم تند و قابض اما ملایمش بطور گسترده ای به عنوان گیاه ادویه ای در آشپزی، به ویژه در غذاهای ترکی، یونانی، اسپانیایی، ایتالیایی، اسپانیایی و فرانسوی استفاده می شود. همچنین به دلیل داشتن گلهای خوشه ای به رنگ های سفید،صورتی و بنفش روشن در بسیاری از مناطق دنیا به عنوان گیاه زینتی بکار میرود و در تابستان جلوه زیبایی در باغات و باغچه ها ایجاد می کند.

فرآورده های جانبی:

اسانس

توضیحات تکمیلی