توضیحات

جاوی سیاه

نام انگلیسی:  Black styrax resin

نام علمی : Styrax Japonicus

نام های دیگر: حسن لبه، عسلبند، بخور جاوید،حصی لبان

حسن لبه یک جنس از تیره گیاهی حسن لبگان (Styracaceae) است که شامل درختان کوچک یا درختچه‌های بزرگ است. جنس حسن لبه حدود 130 گونه دارد که عمدتاً بومی مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری نیمکره شمالی، اکثراً در شرق و جنوب شرق آسیا هستند. گونه های بومی حسن لبگان در آمریکای جنوبی نیز از خط استوا به سمت نیمکره جنوبی عبور می‌کنند. درختان جنس Styrax به ارتفاع 2 تا 14 متر رشد می کنند و دارای برگ های بیضی شکل متناوب، بصورت برگریز یا همیشه سبز به طول 1 الی 18 سانتی متر هستند. گل ها بشکل آویز، سفید رنگ با 5 تا 10 گلبرگ در خوشه های 3 تا 30 تایی بصورت باز یا متراکم به طول 5 الی 25 سانتی متر تولید می شوند. میوه حسن لبه مستطیلی، صاف و بدون دندانه است.

در طب سنتی صمغ/ رزین به‌دست‌آمده از درختان جنس حسن لبه، جاوی سیاه، جوهر حسن لبه یا بنزوئین نامیده می‌شود (نباید آن را با بلسان اشتباه گرفت). این ماده دارای ترکیبات مفید شیمیایی اعم از اسید بنزوئیک و اسید سینامیک بوده و عمدتا به دلیل خواص تسکین دهنده و آرام بخش بصورت بخور مورد استفاده قرار می گیرد.

جاوی سیاه در مصر باستان به عنوان «مینیاکی» شناخته می شد که به معنای «عطر جشن» است. از زمان‌های قدیم این رزین برای ایجاد محیطی مطبوع و آرامش‌بخش استفاده می‌شده است و گفته می‌شود درمانی برای بی‌خوابی افراد بوده است.

جاوی سیاه با جوشاندن پوست درخت حسن لبه و فشرده کردن آن برای حذف آب، سپس استفاده از حلال برای استخراج رزین خالص تولید می‌شود. جاوی سیاه رایحه ای گرم، شبیه بلسان، شیرین، گلی، تند و کمی علفی ایجاد می کند. به همین دلیل کمی متفاوت از سایر صمغ های درختی از نظر کیفیت سوختن است. هنگامی که این رزین روی ذغال داغ قرار می گیرد، بواسطه دود عطر خود را آزاد می کند، سپس می سوزد و تکه های چوب را باقی می گذارد.

فواید بخور جاوی سیاه:

• به خواب و آرامش کمک می کند
• در برابر انرژی های منفی محافظت می کند
• باعث ایجاد حس خوب و سرخوشی می شود
• هوا را تصفیه و تمیز می کند