توضیحات

اسانس رزماری

نام انگلیسی: Rosemary Oil

اسم علمی گیاه: Salvia Rosmarinus

نام های دیگر: Oleum Rosmarini; oleum Roris Marini; Roomarunol; Essence de Romer; Essenge de Romarin; Essenica de Alecrim

اسانس رزماری ، از تقطیر سرشاخه های گلدار یا ترکه های پربرگ گیاه رزماری یا رومارن با نام علمی Salvia Rosmarinus از تیره نعناعیان (Labiatae) حاصل می شود . اسانس رزماری اگر از برگهای خشک گیاه تهیه گردد، عملکرد آن به ۲ درصد می رسد در صورتی که مقدار اسانس حاصل از گلهای گیاه از ۱/۴ درصد تجاوز نمی کند. اسانس رزماری (رومارن) حاوی ۰/۱۵ بورنئول راست و چپ، ۲ تا ۵ درصد استرها که قسمت قابل ملاحظه ای از آن بورنیل استات است، ۱۰ تا ۱۸ درصد الکلهای آزاد شامل بورنئول و لينالول ، ۴ تا ۵ درصد کامفر راست و چپ و کامفن و پینن و کمی سینئول می باشد . وزن هر میلی لیتر این اسانس ۰/۸۹۳ تا ۰/۹۱ گرم است .

حلالیت :

یک قسمت اسانس رزماری در ۱۰ قسمت الكل (۸۰) با کدورت حل میشود و یک قسمت آن در یک قسمت الکل (۹۰) با کدورت بسیار کم محلول است. یک قسمت آن در نصف حجم الكل ۹۵ بدون کدورت حل میشود .

شرایط نگهداری :

اسانس رزماری باید در جای خنک و در ظرفهای کاملاً سربسته و دور از نور نگهداری شود.

فارماکوپه :

در فارماکوپه های آرژانتین ،اتریش، بلژیک، چکسلواکی، آلمان، مکزیک،پرتغال، اسپانیا و سوئیس موجود است .

مصارف:

اسانس رزماری، ضد نفخ و کمی محرک است به طور عمده به صورت الکلای رزماری Rosemary spirit در لوسیونهای مو بکار میرود همچنین یکی از مواد تشکیل دهنده مرهم صابون (1973) .B.P.C) میباشد. گیاه رزماری دارای اثر مدر، مقوی معده، نیرو دهنده، ضد تشنج و صفرا میباشد. مصرف آن چون موجب سهولت ترشح و دفع صفرا میشود در نارسائیهای کبدی و یرقان مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین در رفع نزله های مزمن، آسم، سیاه سرفه های تشنج آور تاخیر و قطع قاعدگی، طپش قلب ،میگرن، آب آوردن انساج، خنازیز، فلج و غیره مصرف آن توصیه می شود.
همچنین اسانس رزماری در تهیه ادکلن و بم ترانکیل بکار میرود .

میزان مصرف: میزان قابل قبول مصرف روزانه تا ۵۰۰ میکروگرم به ازاء هر کیلو وزن بدن برای ،سیترال، ژرانیل استات، سیترونلول، لينالول و لینالیل است که برحسب سیترال برآورد شده است.

توجه: اسانس رزماری در مصرف داخلی ایجاد حالتی شبیه صرع مینماید. سوءمصرف ۲ تا ۳ قطره اسانس رومارن چند مرتبه در روز همچنین مصرف مداوم برگ و شاخه های گلدار آن نه تنها ایجاد گاستروانتریت و ورم کلیه میکند، بلکه ممکن است موجبات مرگ را فراهم سازد . مقادیر کم آن اگر به حیوانات تزریق شود مسمومیتی ایجاد میکند که مانند اسانس رازیانه حالت ترس در جانور پیش می آورد در حالی که اسانس های مرزه، بادرنجبویه و افسنتین حالت حمله و توحش در حیوان ایجاد میکنند.

توضیحات تکمیلی